Allah kimseyi işinden-aşından etmesin.
Dünyada insanın başına gelecek en büyük musibetlerden birisi; hiç tartışmasız işsizliktir.
Dün akşam Balıkpazarı’ndan Karaağaç’a gitmek için otobüs bekliyordum.
Uzayan bekleme sürecinde bir adam yanıma yaklaştı ve “Hocam sana bir şey söyleyebilir miyim?” dedi.
Adı: M.B.
Karaağaç nüfusuna kayıtlıydı.50’yaşlarındaydı.
M.B. Evli ve beş çocuk sahibiydi. Ayda 300’tl. bedelle kirada oturuyordu.
M.B. kol gücüne dayanan bir çok sigortasız işte çalışmıştı.
Ancak şimdilerde işsizdi.
Oysa en çok bugünlerde işe ihtiyacı vardı.
Çünkü M.B.’nin sigortalı bir işte çalışan oğlu 1’ay önce bir anlık öfkesine yenilerek, karısını öldürmüştü ve 11 yıla hüküm giymişti.
M.B. oğlunun üç küçük çocuğunu da yanına alıp bakmak görevini üstlenmişti.
Bu hale göre; işsiz M.B.’nin bakmakla yükümlü olduğu çocuk sayısı sekize, kendisi ve eşiyle birlikte on kişiye yükselmişti.
Durumunu özetlemeye çalıştığım M.B. kendisine iş bulmam için benden yardımcı olmamı istiyordu. Zira M.B. iş istemek için hangi kapıya gittiyse; kapılar yüzüne kapanmıştı.
M.B. çaresizdi ve zaman içinde “Kendime zarar vermeyi düşünüyorum” düşüncesini taşıyordu.
M.B.’ye iş bulma konusunda benim yardımım; elbette ki onun hal durumunu burada yazarak Kamuoyuna duyurmaktır.
Benim, Valimiz Sn. Günay Özdemir ve Belediye Başkanımız Sn Recep Gürkan’dan istirhamım şudur: Gerçekten zor durumda olan bu hemşerimizi çağırtıp kendisini dinleyiniz. Gerçekten hal durumu bana anlattığı gibiyse, her halde gereğini yaparsınız.
NOT: M.B. ile irtibat için Karaağaç Mahalle Muhtarı Agâh Korkan’dan bilgi alınabilir.
