Sporcu olarak başladığı karatede daha sonra hakemliğe geçiş yapan ve uluslararası hakemliğe kadar yükselen 40 yaşındaki Nihal Fidan, olimpiyatlarda tatamiye (karate müsabaka minderi) çıkmayı hayal ediyor.
Sakarya'da yaşayan iki çocuk annesi Nihal Fidan, 14 yaşında sporcu olarak çıktığı ve bir daha inmediği tatemide, uzun süredir hakemlik yapıyor.
Arkadaşlarının yönlendirmesi sonucu 1995 yılında hakemliğe başlayıp evlenince ara veren, ardından tekrar tatamiye dönen Fidan, 2008 yılından bu yana ulusal ve uluslararası maçlarda hakem olarak görev alıyor.
Karate müsabakalarında görevli hakem olarak Tekirdağ'a gelen Nihal Fidan, yaptığı açıklamada, çocuk yaşta bu spora başladığını ve ondan sonra da hakemliğe geçiş yaptığını, bu süreçte karateden hiç kopamadığını söyledi.
Fidan, 2 çocuğu olduğunu, onları da kendisi gibi karateci olarak yetiştirdiği belirterek, şöyle devam etti
“1992 yılında karateye başladım. Sporcu olarak karate yapmaya devam ettim. Daha sonra aday hakemlik, bölge hakemliği yaptım. İlk olarak 1995 yılında aday hakem, 1997'de bölge hakemi oldum, daha sonra ara verdim. Evlenince hakemliğe ara vermek zorunda kaldım. Eşimin tayin durumları nedeniyle değişim oldu, o yüzden yapamadım. 2008 yılında tekrar hakemliğe dönüş yaptım.” dedi.
Kendisinin de karate sporunun içinden geldiği için maçlarda karar vermekte zorlanmadığını ifade eden Nihal Fidan, şöyle konuştu:
“2008'de tekrar hakemliğe başlayınca milli hakemliğe ve ardından uluslararası hakemliğe yükseldim. Hakemliğim süresinde çok sayıda maç yönettim. Uluslararası maçlarda da görev aldım. Bundan sonra hedefim Avrupa, Dünya Şampiyonaları ve 2024 Olimpiyatları'nda görev almak. Küçük yaşlarda karateye başladığım için hakemlik bana zor gelmiyor. Karatede zaten bu sporu yapmamışsan hakemlik yapamıyorsun, çünkü tatemide dövüşmezsen, kendi yapmadığın şeyin hakemliğini de yapamıyorsun.”
Fidan, Türkiye'de her geçen gün kadın hakem sayısının arttığını ve maçlarda kendisi gibi kadın hakemleri görünce mutlu olduğunu dile getirerek şunları kaydetti:
“Karate diğer spor branşlarına benzemiyor. Kendimiz sporu bildiğimiz için müsabakaları değerlendirmemiz daha kolay oluyor. Türkiye'de kadın hakemler az ama daha kıymetli. Hocalarımız da bize değer veriyor. İnsanların çocuklarını karate sporuyla tanıştırmalarını tavsiye ediyorum. İnsan sevdiği işi yapınca hiçbir şey zor gelmiyor. Bir insan anne olabiliyorsa, annelik yapabiliyorsa diğer işler daha kolay.”
